Zaburzenia odżywiania u najmłodszych mogą nie tylko wywołać niekorzystne niedobory, przez co młody organizm nie będzie się optymalnie rozwijać. Okazuje się, że tego rodzaju problemy są coraz częściej przyczyną poważnych chorób, w tym anoreksji, bulimii lub otyłości. Jak radzić sobie z zaburzeniami odżywiania u małych dzieci oraz młodzieży? Jak z nimi walczyć, aby dziecko mogło cieszyć się pełnym zdrowiem? Dowiedz się już teraz.
Zaburzenia odżywiania u dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży
W przypadku dzieci w wieku przedszkolnym o zaburzeniach odżywiania najczęściej mówi się w kategorii „niejadków” albo „łakomczuchów”. Z reguły pojawia się ochota na jedzenie słodyczy, problem natomiast występuje w przypadku rozszerzania codziennej diety o wartościowe produkty spożywcze. Warto wiedzieć, że w takim przypadku kary i zmuszanie do jedzenia nie przyniosą pożądanych rezultatów.
U dzieci w wieku szkolnym oraz w przypadku młodzieży, winą za zaburzenia odżywiania obarcza się za to przemęczenie, stres, ale też niewłaściwe relacje z rówieśnikami oraz rodzicami. Co więcej, wśród nastolatków zauważa się tzw. kult celebrytów, zgodnie z którym jedzenie ma pozwalać im na w miarę normalne funkcjonowanie, ale głównym celem jest zgubienie nadmiernych kilogramów i dążenie do idealnej sylwetki, najczęściej promowanej przez gwiazdy czy osoby znane z mediów społecznościowych.
Typy zaburzeń odżywiania
Czy wiesz, że zaburzenia odżywiania wśród dzieci i młodzieży rozpoznawane są tak często, że zostały zakwalifikowane jako współczesne choroby cywilizacyjne? Okazuje się, że skala tego zjawiska jest ogromna, przy czym nie wszyscy chorzy są odpowiednio diagnozowani.
Wśród najczęściej występujących typów zaburzeń odżywiania u najmłodszych wyróżnia się:
- bulimię,
- anoreksję,
- ortoreksję.
Bulimia, czyli żarłoczność psychiczna objawia się kompulsywnym objadaniem się, epizodami obżarstwa, spożywaniem nadmiernej ilości jedzenia. Takiemu zachowaniu towarzyszy jednak poczucie wstydu, dlatego chory stara się wyeliminować spożyty pokarm, najczęściej poprzez powodowanie wymiotów, biegunki, stanów odwodnienia organizmu lub wzmożoną aktywność fizyczną.
Anoreksja jest całkowitym przeciwieństwem bulimii. To jadłowstręt psychiczny, który objawia się rezygnacją z jedzenia, głodówkami albo znacznym zmniejszeniem ilości posiłków. Efektem takiego postępowania jest szybki spadek masy ciała, wychudzenie, anemia i niedożywienie.
Ortoreksja to natomiast eliminacja większości produktów spożywczych z codziennego menu w wyniku początkowo wartościowych pobudek. Ortoreksja najczęściej diagnozowana jest wśród młodzieży, kiedy nastolatkowie chcą realizować nurt zdrowego odżywiania, ale odrzucają w tym celu zbyt dużą ilość ważnych składników z codziennej diety.
Co może być przyczyną zaburzeń odżywiania?
Okazuje się, że przyczyny zaburzeń odżywiania są naprawdę różne. Eksperci mówią o podłożu genetycznym lub biologicznym, ale również społecznym bądź emocjonalnym. Mogą one być również wynikiem przewlekłego stresu czy presji społecznej.
Co robić?
W procesie zwalczania zaburzeń odżywiania w przypadku dzieci i młodzieży niezwykle ważna jest profesjonalna pomoc lekarska, przede wszystkim dietetyka. Okazuje się również, że zaburzenia odżywiania bardzo często wymagają również wsparcia psychologa, a nawet lekarza psychiatry. Co istotne, żadnych problemów z jedzeniem nie należy bagatelizować, ponieważ zawsze wywołują one poważne problemy zdrowotne, które mają ogromny wpływ na codzienne funkcjonowanie oraz rozwój najmłodszych.
